به نقل از «تسنیم»

همه ایرادهای ورزشگاه خانگی نساجی برای میزبانی در آسیا/ وطنی خسته است، پا نکوبید! + فیلم و عکس

تاریخ انتشار: ۶ خرداد ۱۴۰۲ | کد خبر: ۳۷۸۳۷۳۹۶

بررسی نقاط مختلف ورزشگاه شهید وطنی نشان می‌دهد که قائمشهری‌ها برای میزبانی در لیگ قهرمانان آسیا با مشکلات متعددی روبه‌رو هستند. - اخبار ورزشی -

به گزارش خبرنگار ورزشی خبرگزاری تسنیم، تیم فوتبال نساجی مازندران به عنوان قهرمان جام حذفی در فصل گذشته، جواز حضور در مسابقات لیگ قهرمانان را به دست آورده، اما به دلیل مشکلات فراوانی که ورزشگاه شهید وطنی دارد به احتمال فراوان از سوی AFC تأیید نخواهد شد.

بیشتر بخوانید: اخباری که در وبسایت منتشر نمی‌شوند!

برگزاری آخرین دیدار خانگی نساجی مقابل پرسپولیس در لیگ برتر مُهر تأییدی بر این نکته است که ورزشگاه شهید وطنی برای برگزاری مسابقات بزرگ در لیگ برتر با مشکلات زیادی روبه‌رو است، چه برسد به بازی‌های آسیایی. با بررسی تمام ضعف‌ها و مشکلات ورزشگاه شهید وطنی مشخص می‌شود که چرا نساجی برای میزبانی در لیگ قهرمانان آسیا همانند دو فصل پیش در لیگ برتر باید خانه‌ به دوش باشد.

نساجی در آستانه یک خانه تکانی بزرگ

* جانمایی ورزشگاه در مرکز شهر بدون استانداردهای لازم

برای بررسی مشکلات نیازی نیست که به داخل ورزشگاه بروید و امکاناتش را بررسی کنید. قرار گرفتن ورزشگاه وطنی در مرکز شهر قائمشهر شاید در ظاهر مشکلی نداشته باشد، اما مشکلات این ورزشگاه قبل از اینکه وارد آن شوید، شروع می‌شود. این استادیوم فاقد پارکینگ مناسب است و در مسیر ورودی اصلی ورزشگاه یک مجتمع تجاری بزرگ قرار دارد که در شرایطی که ازدحام جمعیت وجود داشته باشد مشکلات زیادی را برای ورود و خروج به وجود می‌آورد. نمونه بارز آن دیدار اخیر نساجی و پرسپولیس بود که تماشاگران زیادی بدون بلیت مقابل درِ اصلی تجمع کردند و در نهایت وارد ورزشگاه شدند.

* ورودی و خروجی‌های ورزشگاه در حد یک استخر تفریحی

غیر از ورودی اصلی ورزشگاه که با مشکلات عدیده‌ای روبه‌رو است، ورودی و خروجی‌های دیگر ورزشگاه هم ایرادهای زیادی دارد به طوری که اگر شما را به صورت ناشناخته مقابل آن قرار دهند به هیچ وجه فکر نمی‌کنید که در حال ورود به ورزشگاه هستید و در حدی است که تصور می‌کنید می‌خواهید برای 2 ساعت تفریح به استخر بروید. هیچ امکانات مناسبی برای ورود و خروج هواداران وجود ندارد و طرفداران می‌توانند می‌توانند با پارک کردن ماشین خود در خیابان کناری ورزشگاه، با طی کردن چند قدم از یکی از درهای فرعی وارد ورزشگاه شوند. این شرایط باعث به وجود آمدن نمای نامناسبی شده است. در بخش دیگری با وجود اینکه فضای مناسبی برای ایجاد راه مناسب برای ورود و خروج هواداران وجود دارد، یک درِ کوچک قرار گرفته و کنار آن با دیواری به طول 6 متر پوشیده شده است.

 

مشکل دیگری که در یکی از ورودی و خروجی‌های ورزشگاه وجود دارد، قرار گرفتن یک زورخانه است که از مدت‌ها پیش مجوز تخریب آن به منظور تجهیز ورودی و خروجی ورزشگاه صادر شده اما تاکنون تغییری در وضعیت آن صورت نگرفته است. اگر ساختمان زورخانه تخریب شود، در این قسمت، یک راه برای ورود هواداران احداث می‌شود تا رفت و آمد تماشاگران با سهولت بیشتری صورت گیرد.

 

علاوه بر این موارد، ورزشگاه وطنی فاقد سرویس‌های بهداشتی مناسب، بوفه و راهروهای مناسب برای رفت و آمد است و بلیت‌فروشی‌ها بدون شماره‌گذاری و مشخص شدن جای تماشاگر انجام می‌شود و هر تماشاگری که زودتر به ورزشگاه بیاید می‌تواند در جای مناسب‌تری قرار بگیرد.

* احداث ساختمان دو طبقه‌ بدون پله!

وقتی به داخل ورزشگاه وارد می‌شوید، نخستین موردی که جلوی چشم قرار می‌گیرد، ساختمان موتورخانه ورزشگاه است. فضایی که برای این منظور اختصاص پیدا کرده، در 2 طبقه ساخته شده است. ساخت این فضا در ابتدا مشکلی ندارد اما وقتی از نزدیک فضای آن را ببینید متوجه می‌شوید که برای رفتن به طبقه دوم آن هیچ راهی وجود ندارد و مسئولان امر بدون برطرف کردن این مشکل کار را رها کرده و به پایان رساندند.

 

* مخالفت با حضور هیئت‌های ورزشی در داخل ورزشگاه

زمانی از درِ اصلی، وارد ورزشگاه می‌شوید، انبوهی از بنرها و تابلوهای مختلف را می‌بینید. در واقع یکی از ایرادهایی که AFC به ورزشگاه شهید وطنی وارد دانسته، حضور دفاتر هیئت‌های ورزشی در این ورزشگاه است که از همان ابتدا دستور خروج آنها صادر شده بود اما پس از گذشت حداقل یک فصل همچنان شاهد این هستیم که هیئت‌های ورزشی در ورزشگاه وطنی فعالیت می‌کنند.

*  شرایط خوب چمن و رختکن‌ها در کنار مشکل نور

در کنار همه مشکلات و ایرادهایی که در ورزشگاه وطنی همچنان پابرجاست، باید از بازسازی و ترمیم خوب چمن و رختکن‌ها و اتاق مربیان گفت. پس از اینکه بازسازی چمن ورزشگاه بیش از یک سال زمان برد، در حال حاضر چمن طبیعی از کیفیت خوبی برخوردار است که در کنار شرایط خوب رختکن‌ها می‌توان از معدود مواردی دانست که ورزشگاه وطنی می‌تواند نمره قبولی بگیرد. اگر قرار باشد دیداری در این ورزشگاه در شب و زیر نور برگزار شود، شرایط خوبی نخواهد داشت چون کیفیت نور پروژکتورها ورزشگاه با وجود اینکه برای لیگ برتر تأیید شده اما با استانداردهای مدنظر AFC  فاصله زیادی دارد.

 

*  ورزشگاه خسته است، پا روی آن نکوبید!

یکی از اساسی‌ترین مشکلات این ورزشگاه، فرسودگی برخی از سکوها است و اگر خیلی زود برای ترمیم و بازسازی آن اقدامی صورت نگیرد، ممکن است اتفاقات بدی رخ دهد. هواداران نساجی در اکثر بازی‌های نساجی در خانه، با شور و حرارت بالایی تیم‌شان را تشویق می‌کنند، این در حالی است که سکوهای هواداران به هیچ وجه شرایط مناسبی ندارد و برای لیگ بیست و سوم به طور جدی ترمیم شود.

 

* امکانات پایین در جایگاه VIP و خبرنگاران

در پایان می‌رسیم به ایرادهایی که در جایگاه VIP و خبرنگاران و محل استقرار دوربین‌های صداوسیما وجود دارد. در آخرین بازی نساجی مقابل پرسپولیس به دلیل ازدحام جمعیتی که وجود داشت خیلی از هواداران، جایگاه خبرنگاران را پُر کردند و اصحاب رسانه در بدترین شرایط حرفه‌ای خود مجبور بودند کار پوشش این بازی را انجام دهند. همچنین مسیر ورود و خروج به جایگاه VIP فاقد آسانسور است و برای حضور افراد مشکلات زیادی وجود دارد.

طبق گفته‌‌های مدیرعامل نساجی، مبلغ 70 میلیارد تومان برای بازسازی ورزشگاه شهید وطنی در فصل گذشته هزینه شد، اما وقتی که قسمت‌های مختلف این ورزشگاه را از نزدیک مشاهده می‌کنید، برای همه سؤال پیش می‌آید که این مبالغ و هزینه‌ها کجا خرج شده است. ورزشگاه شهید وطنی برای تبدیل شدن به یک استادیوم ایده‌آل برای هواداران قائمشهری راه زیادی در پیش دارد. باشگاه نساجی هم برای اینکه بتواند بدون دغدغه بازی‌هایش را در آن برگزار کند، با موانع بسیاری روبه‌رو است و برای برطرف کردن مشکلات ورزشگاه شهید وطنی قطعاً به کمک و همکاری مسئولان استان مازندران نیاز دارد. قرار است تا اواخر مردادماه مسئولان AFC از این ورزشگاه بازدید کنند و باید دید که این نواقص تا آن زمان برطرف خواهد شد یا خیر.

انتهای پیام/

منبع: تسنیم

کلیدواژه: لیگ قهرمانان آسیا AFC تیم فوتبال نساجی مازندران ورزشگاه شهید وطنی ورودی و خروجی ورزشگاه وطنی ورود و خروج برای ورود لیگ برتر روبه رو

درخواست حذف خبر:

«خبربان» یک خبرخوان هوشمند و خودکار است و این خبر را به‌طور اتوماتیک از وبسایت www.tasnimnews.com دریافت کرده‌است، لذا منبع این خبر، وبسایت «تسنیم» بوده و سایت «خبربان» مسئولیتی در قبال محتوای آن ندارد. چنانچه درخواست حذف این خبر را دارید، کد ۳۷۸۳۷۳۹۶ را به همراه موضوع به شماره ۱۰۰۰۱۵۷۰ پیامک فرمایید. لطفاً در صورتی‌که در مورد این خبر، نظر یا سئوالی دارید، با منبع خبر (اینجا) ارتباط برقرار نمایید.

با استناد به ماده ۷۴ قانون تجارت الکترونیک مصوب ۱۳۸۲/۱۰/۱۷ مجلس شورای اسلامی و با عنایت به اینکه سایت «خبربان» مصداق بستر مبادلات الکترونیکی متنی، صوتی و تصویر است، مسئولیت نقض حقوق تصریح شده مولفان در قانون فوق از قبیل تکثیر، اجرا و توزیع و یا هر گونه محتوی خلاف قوانین کشور ایران بر عهده منبع خبر و کاربران است.

خبر بعدی:

شاد، اما خسته!

  این بخش کوتاهی از یکی از برنامه‌های شبکه‌ای فارسی‌زبان است که به‌تازگی تعطیل شده است اما فارغ از همه پیش‌زمینه‌ها و قصاوت‌های‌مان نسبت به اهداف این شبکه و زیر‌سؤال بردن نهاد خانواده، واقعا تحقیقات علمی چنین نظری دارند؟ زنان بدون فرزند، زندگی شادتری نسبت به مادران دارند؟ این سؤالی است که مرور برخی از پژوهش‌های علمی و گفت‌و‌گو با کارشناسان این حوزه، می‌تواند به آن پاسخ بدهد! «این نتایج علمی، از کدام داده‌های به‌دست آمده حرف می‌زنند؟ کدام مادران؟ در کدام مناطق؟ با کدام ساختار شخصیتی؟» این را فیروزه روستا، متخصص و مشاور سلامت مادران می‌گوید که تحقیقاتی این‌چنینی را رد می‌کند و معتقد است که بدون شک، تعریف شادی در آدم‌های مختلف، متفاوت است: «برخی افراد، ساختار شخصیتی‌شان به‌گونه‌ای است که انرژی بالایی دارند و به‌طور کلی شخصیتی برای مادری کردن دارند؛ این افراد اگر مادر نباشند و مادری نکنند، غمگین خواهند بود. اما از طرف دیگر، برخی افراد استقلال بیشتری دارند، انرژی‌شان را از تنهایی و سکوت می‌گیرند و ممکن است با مادری کردن، آنچنان که باید، ارتباط برقرار نکنند.» در واقع خانم روستا می‌گوید که نمی‌توان خوشحالی از مادر بودن یا نبودن را به همه آدم‌ها و همه زنان ارتباط داد؛ بلکه این موضوع ارتباط مستقیمی به ویژگی‌های شخصیتی آن زن دارد. پس تحقیقاتی که همه زن‌ها یا قریب به‌اتفاق آنها را در یک دسته جای می‌دهد و راضی یا ناراضی از مادری خود می‌داند، تحقیقات جامع و کاملی نیستند و نمی‌توان به آنها استناد کرد. 
     
چیزی شبیه گرسنگی
آن‌چیزی که نمی‌توان آن را پنهان و کتمان کرد، غریزه مادری است که نه‌فقط در وجود انسان‌ها، بلکه در وجود حیوان‌ها هم به شکلی ویژه وجود دارد. موضوعی که فیروزه روستا آن را به گرسنگی و نیاز به غذا خوردن تشبیه می‌کند: « خب بر کسی پوشیده نیست که اگر انسان از نیازهایش عبور کند و به آنها پاسخ بدهد، حالش بهتر و انسان شادتری خواهد بود.» به نظر می‌رسد که اگر از منظر علمی و پژوهشی هم بخواهیم تبعات خوشحالی یا ناراحتی مادر بودن را بررسی کنیم، پاسخ دادن به نیاز و غریزه مادری، باعث می‌شود که آن زن، فردی شادتر از کسی باشد که این غریزه را نادیده گرفته استکلیشه‌ای است اما واقعیت دارد؛ این‌که دختران از همان دوران کودکی و در بازی‌های‌شان هم همیشه نقش مادر را دارند؛ آنها برای بچه‌های کوچک‌تر از خودشان یا عروسک‌های‌شان نقش مادر را ایفا می‌کنند. اتفاقی که البته صرفا مختص به کشور ما نیست که آن را محصول سنت و فرهنگ ایران بدانیم بلکه عروسک‌بازی و مادری کردن، یک بازی بین‌المللی برای دخترانی در هرکجای این جهان است. موضوعی که نشان‌دهنده ریشه ذاتی دختران به مادر بودن و فرزند داشتن است.این ماجرا تا آنجا پیش رفته است که حتی بهزیستی هم یکی از بندهای قوانینش را به دختران مجردی اختصاص داده است که تمایل به فرزندخواندگی دارند؛ دخترانی که نیاز به مادری کردن در وجودشان ریشه دارد و حالا به‌هر دلیلی، شرایط ازدواج و فرزنددار شدن برای‌شان مهیا نشده‌است! حالا چه می‌شود کرد؟ بهزیستی دومین اولویت درخواست‌های فرزندخواندگی‌اش بعد از زن و شوهری که هیچ‌وقت صاحب بچه نشده‌اند را به این دختران مجرد و سپس به زن و شوهری که بچه‌ای دارند و تمایل دارند فرزند بعدی‌شان، فرزند خونی خودشان نباشد اختصاص داده است. در واقع این نیاز آن‌قدر جدی است که در اولویت دوم قرار گرفته است و اتفاقا خبرها و آمارهای به‌دست آمده نشان می‌دهد که استقبال و تقاضای دختران جوان از این قانون، بیشتر از آن چیزی که پیش از این تصور می‌شد؛ انگار که حال‌شان با داشتن بچه، بهتر است! 

این ظاهر نه‌چندان شاد!
اما چرا آنچه ما در جامعه از یک مادر می‌بینیم، چندان شاد و خوشحال به نظر نمی‌رسد؟: «واقعیت این است که انتظاری که جامعه امروز از زنان و مادران دارد، با ۴۰سال پیش فرق‌هایی جدی و اساسی دارد. زنان در چنین جامعه‌ای باید زیبا و خوش‌اندام باشند، از منظر علمی و اجتماعی، حرفی برای گفتن داشته باشند، مادری ایده‌آل باشند، از همسرشان حمایت کنند، حواس‌شان به پدر و مادرشان باشند، اوضاع خانه را همیشه در بهترین حالت خود نگه دارد و...خب همه اینها باعث می‌شود که زن، انرژی زیادی صرف کند، خسته شود و نتواند از مادری کردن که حالا به همه مسئولیت‌های قبلی‌اش اضافه شده، آن‌طور که باید لذت ببرد و شاد و خوشحال به نظر برسد.» خانم روستا به «جام‌جم» می‌گوید که زنان به‌واسطه مادری کردن و مادر بودن، نیاز به حمایت‌های بیشتری از آنچه امروز در حال اجراست، دارند تا بتوانند دوباره خوشحالی واقعی و وجودی خودشان را ابراز کنند: «آن‌وقت است که می‌توانیم بگوییم مادران، به سبب پاسخ به غریزه‌شان و از طرف دیگر به‌دلیل حمایت‌هایی که از آنها می‌شود، افراد شادتری نسبت به کسانی هستند که فرزندی ندارند.» اما این حمایت چقدر عملی می‌شود؟ به نظر می‌رسد که در روزگاری که همه دولت‌ها به سمت افزایش جمعیت می‌روند، لازم است که فکری به حال ارتباط عاطفی و پیوند عمیق و امنیتی که فرزند از مادرش می‌گیرد، بکنند. آن‌وقت است که اگر مادری بداند بعد از بچه‌دار شدن و استراحت لازم، سرکارش برمی‌گردد و صندلی‌اش برای او حفظ خواهد شد، خوشحال خواهد بود. در غیر این صورت، از مادری که همه مسئولیت‌ها بر دوش اوست، شغلش را از دست داده، بی‌خوابی می‌کشد، خسته است و... چه انتظاری برای شاد بودن داریم؟: «در این میان فراموش نکنید که بخش قابل‌توجهی از این حمایت‌های لازم، از سمت پدران و همسران است که تامین می‌شود و زمینه را برای حال خوب مادر فراهم می‌کند.»

نرگس‌خانعلی زاده - گروه جامعه